یکی از گیاهانی که از دیرباز مورد توجه - ایرانیان بوده درخت یا درختچه انار است.درخت انار نه تنها

ثمره‏اش انارهای خوشمزه و پرخاصیت است بلکه جنبه زینتی داشته و...

 میوه‏ها و گلهایش زینت‏بخش خانه شما هستند. از سویی دیگر این گیاه به مراقبت خاصی نیاز ندارد.

حتی اگر ساکن مناطق خشک و کم‏آب باشید و یا خاک باغچه شما شور باشد باز هم می‏توانید بدون

 نگرانی قسمتی از باغچه خانه خود را به این گیاه اختصاص دهید. لازم به توضیح است که در شهرها

 و روستاهای حاشیه کویر معمولاً خاک حالت قلیایی و شور دارد لذا در این مناطق پرورش درختانی

 چون انار، انگور و انجیر

توصیه می‏شود.

دانستنیهای قابل توجه در مورد انار آنکه اولاً در قرآن کریم از آن یاد شده و دیگر اینکه از سالهای

دور با ماست. زادگاه این گیاه ایران و کشورهای همسایه است و هنوز در اماکن متبرکه انارهای

کهنسالی را می‏توانیم ببینیم که عمری بس طولانی دارند.

جالب است بدانید انارهای پیر را می‏توانیم با روشی آسان جوان کنیم، برای جوان نمودن درخت

انار کلیه تنه‏های قدیمی را از کف زمین می‏بریم که به این عمل اصطلاحا کف‏بُر کردن درخت گفته

می‏شود، البته باید چند پاجوش جوان را که از داخل خاک روییده نگه داریم، همین پاجوشهای

جوان رشد می‏کنند و دوره تازه‏ای از زندگی گیاه را آغاز می‏نمایند.

لابد می‏خواهید بدانید روش ازدیاد انار چگونه است؟ آسانترین روش تکثیر انار استفاده از قلمه‏های

آن است. قطر قلمه باید به اندازه یک مداد و طولش سی سانتی‏متر باشد. اگر در پاییز قلمه‏ها

برداشته شوند باید در ماسه مرطوب تا پایان زمستان نگهداری گردند اما در صورتی که در اسفند

 ماه قلمه‏ها را بگیریم می‏توانیم همان وقت به خاک بنشانیم. یک سوم از قلمه‏ها را در داخل خاک

 نموده و دو سوم آن را که دارای چند جوانه باشد بیرون از خاک نگه دارید. درختچه‏های ریشه‏دار

 را می‏توانید در اسفند ماه جابه‏جا کنید.

آبیاری:

وقتی درخت به میوه نشست به آن آب بدهید. در زمینهای شنی هر هفته یک بار و در خاکهای

رسی هر ده روز یک مرتبه، آبیاری را تا زمان برداشت میوه ادامه دهید. تا سال بعد که میوه بدهد نیاز به آب ندارد.

مراقبتهای لازم:

همان طوری که گفتیم انار به مراقبت چندانی نیاز ندارد، بعد از برداشت میوه باید میوه‏های پوسیده

و آفت‏زده را از روی درخت چید و سوزاند زیرا این میوه‏ها محل آفات زیان‏آوری چون کِرم گلوگاه انار هستند.

آبیاری باید به طور منظم انجام شود زیرا تغییر در نوبتهای آبیاری موجب ترکیدگی انارها می‏گردد.

 بعد از برداشت میوه شاخه‏های خشک و فرسوده و پاجوشها را هرس کنید.

تغذیه:

انار به کود زیاد احتیاج ندارد. برای تقویت گیاه می‏توانید همه ساله قدری از کودهای مخلوط که

حاوی عناصر مختلف باشند در فصل زمستان پای درخت چال کنید. این کودها ریزمغذی نامیده

می‏شوند و روشی که گفته شد اصطلاحا به روش چال کود معروف است.

توضیح:

در مورد ازدیاد انار غیر از قلمه روشهای دیگری مثل شاخه خوابانیدن و کاشت بذر هم وجود دارد

 که ما به دلیل سهولت کار فقط به کاشت قلمه اشاره کردیم.